"Αλέκος Παναγούλης"

Ήταν Πρωτομαγιά και δάκρυζε για τον χαμό σου ο ουρανόςΤο αίμα σου στάλαζε στην άσφαλτο και φύτρωναν λουλούδιαΤις καρδιές μας είχε κατακλύσει ένας πόνος αψύς και δυνατόςΜα τα ποιήματά σου γίνονταν στα χείλη μας τραγούδια. Εσύ ήσουν αυτός μες στη σκοτεινιά ήλιος φωτεινόςΟι κρότοι απ’ τις βόμβες σου πάγωσαν του Δικτάτορα το αίμαΣτα στήθια σου φώλιαζε της Δημοκρατίας ο πόθος ο λαϊκόςΚι οι δήμιοι σου τρόμαζαν απ’ το γενναίο σου το βλέμμα. Στου κελιού σου το παραθύρι χυμούσε της αυγής το φωςΤα φρικώδη βασανιστήρι...

Αλέκος Παναγούλης

Πρωτομαγιά

Δημοκρατία

Διαβάστε Περισσότερα στο patrasevents.gr