Η ατελείωτη φυγή: Πόντος - Κριμαία - Έβρος. Μια «συνέντευξη» με τη γιαγιά μου

της Ουρανίας Πανταζίδου “Ουρανίτσα ζάχαρη, Ουρανίτσα μέλι, Ουρανίτσα κρύο νερό, που πίνουν οι αγγέλοι!” Καλομάνα θυμάσαι, έτσι με χόρευες στα πόδια σου... Όμως σ΄ εκείνα τα ταχταρίσματα δε μου μίλησες ποτέ για δράκους, για τους δικούς σου δράκους που στοίχειωναν τα όνειρά σου... Παραμύθια να μου λες δε θυμάμαι, μόνο αυτό, το πασπαλισμένο με περίσσεια ζάχαρη τραγουδάκι! Κι εγώ δεν ήξερα για να ρωτήσω, που γεννήθηκες, πως ήταν τα δικά σου παιδικά χρόνια, ποιους εφιαλτικούς δρόμους διάβηκες, έως ότου οι δρόμοι μας ανταμώσουν.Αλλά και όταν ανταμώσαμε ένα πέπλο σιωπής σκέπαζε τα ανομολόγητα και όποιες κουβέντες γινόταν ανάμεσα σε εσένα και τις αδελφές σου, ήταν σε γλώσσα ακαταλαβίστικη σε εμένα. Αργό

Πόντος

περιοδικά

Παραμύθια

ταξίδι

Κριμαία

Θεσσαλονίκη

Έβρος

Αθήνα

Διαβάστε Περισσότερα στο alexpolisonline.com