Από τη δυστοπία του κορονοϊού στη θεατρική ουτοπία της Νεφελοκοκκυγίας

Στους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη (414 π. Χ.) δύο Αθηναίοι πολίτες τη εποχής, ο Πεισθέταιρος (με το ρητορικό χάρισμα του «πείθειν έταιρον») και ο Ευελπίδης (αισιόδοξος), απηυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, αποφασίζουν να ιδρύσουν μια νέα -ιδανική- Πολιτεία μεταξύ ουρανού και γης... Tη «Νεφελοκοκκυγία». Έτσι, ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με θεούς και ανθρώπους, συνάπτει συμμαχίες, επιβάλλει τους δικούς του κανόνες στο όνομα της Δημοκρατίας, παντρεύεται την κόρη του Δία (Εξουσία- Βασιλεία) και ανακηρύσσεται παντοκράτορας. Η Νεφελοκοκκυγία βουλιάζει στις ...νεφέλες της διαφθοράς που επιφέρει (πάν

Όρνιθες

ΚΘΒΕ

Κάνο

Δημοκρατία

Διαβάστε Περισσότερα στο analitis.gr