Ω γλυκύ μου έαρ που έδυ σου το κάλλος;
.romfea.gr
Του Θεοφ. Επισκόπου Δορυλαίου κ. Δαμασκηνού, Καθηγουμένου της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγ. Τριάδος των Τζαγκαρόλων Χανίων
Μές τόν Ἀπρίλη τόν ξανθό,
τήν ἀνθισμένη φύση,
ὁ θάνατος στήνει χορό,
σ’ Ἀνατολή καί Δύση.
Τά χελιδόνια μόνα τους,
στήν παγωμένη φύση,
στήνουν χορό θανατερό,
ἀπορημένα βλέποντας
τῆς ἄνοιξης τήν ἑορτή
νά σπεύδει πρός τή δύση!
Τό ἔαρ τό ἐφετινό,
ἔδυ πρίν ἀνατείλει…
Στ’ ἀπορημένα μάτια τῶν παιδιῶν,
στά φοβισμένα λόγια τῶν γονιῶν,
στά παγωμένα τῶν γερόντων χείλη.
Ἔδυ,
στίς ἄδειες αἴθουσες τίς σχολικές
καί τίς σιωπηλές αὐλές,
πού περιμένουνε βουβές,
ζωή νά πάρουνε ξανά
γεμίζοντας ἀπό παιδιά…!
Ἔδυ,
στῶν ἔρημων δρόμων τή μοναξιά
στῆς ὑπα
16:16 10/04/2020